Eternal Sunshine Mezun Olmak

Zihnin Labirentinde Bir Kaçış Denemesi

Joel, kendi hafızasının karanlık koridorlarında koşuyordu.
Ayak sesleri, kaybolmuş gülüşlerin yankılarına karışıyordu.
Her kapıyı çalışı, bir hatıranın kilidini açıyordu.
Her köşeyi dönüşü, kaçmaya çalıştığı bir yüzle karşılaştırıyordu onu.

O, Clementine’i silmek istedi.
O acıyı, o pişmanlığı, o her şeyi…
Ama fark etmedi ki,
Clementine’i silmek, kendinden bir parçayı kazımak demekti.
Her anı, onun ruhuna işlenmiş bir nakıştı.
Sökmeye çalıştıkça, iplikler daha da düğümleniyordu.

Gölgeler onu kovalıyordu.
Aslında kovalayan, kendi nefsiydi.
Kendi korkuları, kendi zaafları, kendi “keşke”leriydi.
Kaçtıkça, kendine yaklaşıyordu.
Saklandıkça, kendiyle yüzleşiyordu.

Bir labirentti zihni.
Her duvarı, Clementine’le yaşadığı bir andan örülmüştü.
Bazı duvarlar renkli ve sıcaktı; orada kalmak istiyordu.
Bazıları ise soğuk ve karanlıktı; oradan kaçmak…

Ama kaçış yoktu.
Çünkü labirentin ta kendisi oydu.
Dışarı çıkmak, kendinden çıkmak demekti.
Bu imkânsızdı.

En sonunda, en kuytu köşede, en karanlık odada durdu.
Nefes nefeseydi.
Orada, o odada, Clementine değil, kendisi vardı.
Kırık, yorgun, pişman, ama gerçek olan kendisi.

Ve o an anladı:
Bu bir kaçış değil, bir arayıştı.
Clementine’i değil, kendini arıyordu.
Onu unutmak değil, onunla nasıl yaşayacağını öğrenmek istiyordu.

Unutmak mümkün değildi.
Ama affetmek mümkündü.
Önce kendini, sonra onu affetmek…
Ve o zaman, o anılar bir işkence aleti olmaktan çıkıp,
bir sabır taşına dönüşebilirdi.

Joel, labirentten çıkmadı.
Çünkü çıkış yoktu.
Ama labirentin ortasında durup,
etrafındaki duvarlara, yani kendi geçmişine bakmayı öğrendi.

Ve gördü ki,
o duvarlar nefretle değil,
acıyla, ama aynı zamanda aşkla örülmüştü.

İşte gerçek kaçış, o aşkı görebilmekti.
Kaçtığın şey, seni kurtaracak olan şeydi.
Silinmek isteyen hatıra, aslında silinmemesi gereken bir dersi taşıyordu.

Son Söz:
Hafıza, bir hapishane değil, bir okuldur.
Kaçmak değil, anlamak gerekir.
Joel, en sonunda mezun olabilmek için,
o okulda kalmaya razı oldu.