Et yığını Şiiri - White Poet

Et yığını

Utangaçlar kıskacında sevgi sözcükleri.
Ellerinde tek kalan sahte yüzleri ve maske.
Etrafımı saran et yığını.
Hangi anne doğurdur sizi?

Bu kadar gerçekçi olma bana.
Pamuk prenses öleli yıllar olmuş.
Ben bir çocuk yüzüyüm.
Gözlerimi yağmur sulandırmış.

Her yanım kağıt dolu.
Üzerine şiirler karalamış ellerim.
Ben yazmadım onları suçlu değilim.
Farklı olduğum için utanıyorum.

Kalabalıkla yürüyemeyen bir aptalım ben.
Aynı yöne gitmekten sıkılan.
Tv izlemekten ve maça gitmekten
Plastik olamadığından utanan.

Şapkamı alıp kaçtı kara bulut.
İçinde aklım vardı.
Hep karım olsun istedim yalnızlığı.
Aşk değil bendeki, sadece tutku.

Galiba deliyim ben.
Bir duman sigarayım yükselirken.
Ellerimden akıyor hayaller.
Türbülansında akarken bir duman.