Sılaya özlem her gün dağlar benim tenimi
Ilgıt ılgıt esen yeller getirir senin hayalini
Lal olur dilim, arşa yükselirken figanım
Alllah'tan, kavuşmaktır cemaline tek dileğim.
Burçağım, bir yudum sevgine ömrümü feda ederim
Umut denen bu deryada tükendi artık mecalim
Razı oldum kaderime, on bir yılın esaretinde
Çöllerde mecnun gibi susuz, yüz sürdüm seraba
Ahım arşa yükseldi, duyulmadı sesim taş kalbe
Katbekat artarken hüznüm, her dem ağlar gözlerim.
Kor ateşlerde yanıyor hasretinden ciğerim
Olmaz olsun bu ayrılık, artık ben özleminle ölürüm
Çakallar geçit vermiyor, aramıza setler örüyor
Aklı selim düşünmüyor, et tırnaktan ayrılmaz bilmiyor
Kara çalılar bürümüş yüreğini, görmez zalim gerçekleri.
18 Ağustos 2014
Halide KöksalKayıt Tarihi : 12.3.2018 05:07:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!