Esterya Şiiri - Mustafa Kamil Yüksek

Melanet makamı çırpınışları kanatların
bir de Esterya! ihanet zamanı hıçkırıkların
özlem gülüşleri kadar acıdır bagırda yanan
hazsız ayrılıkların anlatılmaz manasıdır zaman

Ah Esterya! Sende mi böyle yandın
ne acı bir espiri, kime kem baktın
yaşların çıngıragıyla oynayanlar da kim
ah Esterya! Divanları abdetsiz bıraktın

Dİpsizliğin derecesi korkutur mu seni de
kızıllığın ardından gelir mi hasretlik mai
gün geldi de, ufukların mı karar dı ne
tutmak bu kadar mı zor uzatılan ele

Esterya! Makamsız düşlere tutkun
hayaller kadar gerçek düşler kadar uzun

Su değil ıslatan, gözyaşı değil ağlatan
kimsesizliğe yazılmış şarkılardan arta kalan
ölümden öte duyulmayan hıçkırıklar kalmış sana
adresliği vuslattan çıkamayan mektuplarda

Esterya! Sen kal ne olur,gitme bırakıp beni
perişanımdır gülerken, derbederimdir yazarken belki
öyle bakma Esterya! Tek kurşun sıkar gibi
duruşun şakağından vurulmuş mabetler dehşeti