Eşref İnanç Şiirleri - Şair Eşref İnanç

Romanında, şehvani arzuları, ettin konu!
Bazen kat, kat soyundurdun, bazen giydirdin donu.
Düşünmedinmi? bu işin, nereye varır sonu!
Dedin *at oynatırım ben, bu elde*
Hiç demedin bura islami belde.

Bir merdivenim olsa,
onunla tırmansam gökyüzüne!
Çıksam ta.. zirvesine.
Yırtsam bulutları,
Bir bez parçası gibi,
Dağıtsam birer, birer!

Şu karşı ki tepede
Savaş var görünen cephede
Orada başladı asrın savaşı
Titretiyorlardı bütün arşı
Biri taarruzda biri savunmada
Biri hile peşinde biri avunmada

Bazen tek taraflıdır platoniktir
Bazen gülünç olur çok komiktir
Bazen çok ucuzdur ekonomiktir
Bazen hoş görünür ergonomiktir
Bazen müptela eder alkoliktir
Bazen uyuşturur narkotiktir

Tut orucu, kazancından ver zekat
Kıl beş vakit namazı rekat,rekat
Deme ha yoruldum kalmadı takat
Dur huzura Allah Allah diyerek.

Zenginsen mutlaka yapmalısın hac

Ömür o kadar çok kısa ki bir kaç milim
Sarıl ibadete hem de çalış yap ilim
Bak ne çabuk da eğilip büküldü belim
Boşa harcamayalım bakiye zamanı
Tövbe-i nasuhla kurtaralım imanı

Zaman çok çok kısa hemde bereketsiz
Bak maziye nasılda geçmiş habersiz
Lokma dahi inmez mideye zahmetsiz
Sen hala bekliyorsun hangi zamanı

Zaman çoktur diyerek aldanma nefse

Mevsim kış, gün ayaz!
Odun bitti; kömür bitti.
Herhalde gelmeyecek yaz!
Fakr-u zaruret içinde bir ömür bitti.

Dinmez fırtınalar yer kar beyaz!

Tutmasın elini; küffarın eli!
Seni hiç düşündürmesin, noeli!
Sürüklemesin, Küffarın o pis seli!
Kutlama yeni yılı, yılbaşını.

Bunlar incitir, Peygamber ruhunu!

Elimi açtım, semaya!
Gelsin diye, cumaya!
Tarihi devlet, Romaya!
Beni jül Sezar etti.

Ne hayalde, ne düşte!