İnsan eşref-i mahlûkat, Yaradan böyle buyurmuş.
Ara bulursun Canan’ı, dünya sevdaları boşmuş.
Hakikat nuruyla dolsun iç ve dış bütün cihanın.
Sırrı arayan mahiler, O’nun deryasında bulmuş.
Bir beladır ki nefsimiz, fenalarla dolu yükü.
Azmedip etle tırnakla; sökerek atmalı kökü.
Canan’a olan âşkınla, cihanı sarsın hicranın.
... ve nihayet gelip çattı
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
Devamını Oku
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta