Eşref-i Mahlukat Şiiri - Ahmet Taha Türkmen

olmalı
güneş doğarken
çocuklar çıplak olmalı

misal yaradana adanırken yaralar
elbet merhem olur ömür
üzerinde adı biten aşklarda
yollarda ismin olmalı
sonra şafak buğulanan camlara kazınırken
sabah aldırışsız olmalı

bir ayrılık bir yalnızlıkla başlar her zaman
suskunluğunu bozan yüreklerde ismin
hep tükülerle birikte olmalı
sonrası mahşer yeri
ve yangınlardan kaçarken insan
neden doğduğu sicilinde olmalı
olmalı yâr olmalı
güneş batarken
kadınlar çıplak olmalı

deniz maviye küfredip giderken
yakamozlar isyanda olmalı
sonra kayalarda dalgaların sesi
sessizliğin namında yürek olmalı
bir aşk daha mimli
uzaklar yakın olmadan
yakınlar uzak olmalı
olmalı yâr olmalı
yeşil sitem etmiş bahara
gözlerin ela olmalı

tabutlara kadar çıkar yolu bu yolculuğun
hanlar terkedilmiş
yolcular sefil olmalı
'kimse almayacak diye kimsenin günahını'
sevaplarda aşk varmış
masalların birinde yok olmalı
olmalı yâr olmalı
ölüler mezarlardan kovulmuş
cesetler hesapta olmalı

olmalı yâr olmalı
insan eşref-i mahlukat
Allah sultan olmalı