Hurafeler ile kavrulmuş beynime
Anlat bakalım ne anlatıyorsun.
Bir ışık var bak gök yüzünde
Onu da bir avize bir ampul sanıyorsun...
Ne karanlığı kavramış zihnim
Ne aydınlığa varmış göz bebeklerim
Bir küre etrafına sıkışmış beşer zamanını
Yelkovan ve akrepten ibaret
Sadece senin için akıyor sanıyorsun...
Bilmiyorum, hangi denizlerde yüzüyor
Bilmem kaç kainat, kaç hakikat
İçinde var olduğun bu toz zerresini
Tüm alemlere ibret
Tüm varoluşun sancağı sanıyorsun...
Kuluçkaya yatmış benliğimde
Kabuk bağlamış çilekeş zihnimde
Çatlamış artık hakikati sızdıran beynimde
Manalarda bulduğumu sandığım anlamsızlığa
Acılar içinde kıvranıp ağlarken,
Varoluş ormanında korkmadan
Kafamı kaldırıp
Kainatın gözlerine bakarak
Enel hak diyebilmemi sen sağladın...
Asıl şimdi başlıyor hikayen eşref.
Uğurlar olsun
Hoşçakal...
Kayıt Tarihi : 10.10.2025 12:42:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!