Eşraftan Şiiri - Sinan Karakaş

Ben üstünüm diyordu,
Kasılıp duruyordu,
Artık mezarlık onun,
Kalıcı olan yurdu.

Üstünlük taslıyorsan,
Kendini kasıyorsan,
Unutma ki çevrende,
Gördüğün herkes insan.

Dün eşraftan olanlar,
Şimdi testimin kulpu,
Eşraftan olmayanlar,
Hepsi Adem'in sulbu.

Sarrafa git sarrafa,
Sarraf bakmaz masrafa,
Altına benziyorsan,
Seni hiç koymaz rafa.

Diyorlar ki eşraftan,
Söyle kim çıkmış ottan,
Adem babamız ise,
De bana kimdir baban.