Bir anlık sessizliğim kalmadı
yaslanacak
ne olur gelsin kapatsın
kapatsın artık
içimdeki radyoyu
Bütün ölümler sanki evim
henüz çıkmışım apar topar
sofanın ışığı açık kalmış
yastıkta başımın izi
aynada hayalim hala
Dikişim tutmuyor kimseye
ancak teğelliyorum kendimi
ancak o'nun iplikleriyle
ruh değil içimdeki tuzruhu
sizi parçalayarak onu tamamlıyorum
bu ismi hiç duymadım ama daha önce duymak isterdim