Karanlığa gömülse bakışlarım
Kimse hissetmese hüznümü
Seni yüreğimde fark etmeseler
“neden? ” diye içimi acıtan
Beni her defasında parça, parça eden sorular sormasalar.
Sessizliğe gömülse sesim
Sesinde yorgunluğumu unutturacak bir müjde var
Dans eden kelebeklerin kanatlarındaki neşeli çırpınışlar yüreğimde
Tıpkı hayallerimdeki gibi ellerimi tutmuşsun batan güneşe karşı
Batan güneşin sıcaklığı yüzünde huzurla ışıyor.
Yüreğim yüreğinde, titreyişleri senin yüreğinin vuruşları.
Gözlerinin aksi düştüğünde tenime dalgalandı ruhum.
Benim gibiydin usulca akıyordu için toprağa.
Orada olmalıyım diyor ama tükenmiyordun.
Daha derinlerdi görmek istediğin,
İçim ürperdi...
Üzerime düşen yansımanı seyrederken, beni kendinde görüyordun.
Düşlerimin karanlığı sensin
Gözlerimin siyahı da
Baktığım yer karanlık, durduğum yer korku
Sen dünyadaki zindanımsın.
Kaçıp kurtulamam seviyorum, kalıp alışamam sevilmiyorum...
bazen canım öyle acıyor ki
içimden senden nefret etmek geliyor,
sonra aklıma bana sarılışın geliyor, bana bakışın, seviyorum deyişin..
yapamıyorum...
sevmeye devam etmek istiyorum
Boşluğa bıraktım bedenimi
Rüzgar kucakladı sadece, taşıyamadı, sadece sürükledi.
Seni duymadım hiç, bıraktın elimi öylece baktın sadece…
Gem vurduğum duygularım şaha kalktı birden
Yaşayacağım dedim! Sana inat seveceğim seni..
Sensizliği kokluyorum,
İlk defa nefes almak gibi, canım acıyor, yanıyorum.
Sonra yavaş yavaş tüm benliğimi sarıyor sensizlik.
Alışıyorum bir parçam oluyor ama öyle muhtacım ki!
Sana alışan benliğim savunmasız, çaresiz, öyle sensizim ki ağlıyorum...
Tam herşey bitti,kayboldum, çaresizim derken tanıdık bir koku,
Yoruldum beklemekten…
Saate kilitlenmiş bakışlarım artık vazgeçti.
Durup boşluğa dalıyorlar ansızın
Sen yoksun!
Ne bir selam ne bir haber… yoksun işte!
Geceyi uykuya boğdu yalnızlık
Ateş edildi kalan son aydınlığıma
Işığım da söndü senden kalan…
Bir dahasını düşünemedim, acı doldu düşlerim.
Uyku ile uyanıklık arasında bütün düşlerim için ağladım…
Uyandığımda her şey donuktu…
Bilmiyorum daha ne verebilirim senin aşkına
Ne kadar akıtabilirim göz yaşlarımı senin için
Bir yürek kaç kıyamet yaşar bir ömürde bilmiyorum
Kaç kere hatalar, doğrular sıralanır bir aklın girdabında
Bir sevda kaç kere yalnızlığa meydan okur bilmiyorum.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!