Ah.. Esmeralda..!
Ekmeğini kazanmış çingenenin
Mağrur sevinci yüzünde
Şefkatli ellerinde ab-ı hayat
Gözlerin kadar karadır ömrün
Saçların kadar gece
Çakal ulumaları İt sürüleri
Kanlı diş izleri etinde
Ah.. Esmeralda kara kuzum
Uzan sol yanıma üşümüşsün
Korkma başucunda bekleyeceğim
Bir sevgili gibi örteceğim
Notre Dame’yi soğuk tenine
Ahdim var
Sonrada tüm Paris’i
Tutup ateşe vereceğim
Kayıt Tarihi : 17.8.2025 01:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi (Dikkat romana dair açıklama veya ipucu içerir) Victor Hugo “Notre Dame’ın Kamburu” romanı. Yüzüne bakılmayacak kadar çirkin Quasimodo çarmıha gerilip kırbaçlanır ve Çingene güzeli Esmeralda, eliyle su verir ona. Şefkatle uzatılan el o çirkin adamda öylesine büyük bir insani dönüşüm yaratır ki, Esmeralda idam edildikten sonra dahi yalnız değildir artık. Onlarca yıl sonra ölülerin atıldığı mahzenler açıldığında kambur bir erkek iskeletiyle bir kadın iskeletini yan yana bulurlar. Quasimodo, ölümde dahi yalnız bırakmamıştır Esmeralda’yı, başucunda ölümü beklemiştir.
