Esmer Qemer Şiiri - Mehmet Yunus Aytek 2

Enine boyunaydı esmer, sanki aydı.
-Dûr û dırêj bu qemer, wekiheyvê
Bıyıkları gür, kaşları bil ki yaydı.
-Sımbêliwigêş, bırûvêwibızaniwekkevan bu
Kalbimi ansızın çalan bilirim oydu.
-Dılêmınjınişkaewêkidızi ez dızanımew bu
Esmer çok sevdi kadınını, öldü onun için…
-qemer pır hez kır jınaxwe, mır jıbowi…

Dilleri tatlı, sanki bal sandığı.
-Zımanêwişêrin, wekisındoqahıngıv
Serin suydu doya doya kandığı
-Ava hênık bu têr û têrxapini
Güldürdü geceler boyu vardı bir bildiği
-Kenanditevêşevêhebunzaninkêwi
Esmer çok sevdi kadınını,öldü onun için…
-qemer pır hez kır jınaxwe, mır jıbowi…

“Sıcağım” diyordu “güvercinim, pamuğumsun”
-“Germahiyamındıgotın”kevokamın, pembûwamın
“Sen de ya onlara benziyorsan, son bulduğum.
“ Tu ji ya wekêwanbi, ditnandınamınadawi
Gitme hep kal, beni gecene al, beyaz kuğum.”
-Neçetımbımine, mınşevaxwerabıgre, qû a mınasıpi
Esmer çok sevdi kadınını, öldü onun için…
- qemer pır hez kır jınaxwe, mır jıbowi…

Kuğu da çok sevdi esmerini, sıcak gecelerini
-qû ê ji pır hezkırqemeraxwe, şevêgermahiyan
Yanında severken buldu sıcacık ellerini.
-Lıberwibıhezkırınê da dit destêgermahi
Teninde hissetti tatlı serin dillerini
-Çermêxwe da his kır zımanêwiyêşêrin û hênık
Esmer çok sevdi kadınını, öldü onun için…
-qemer pır hez kır jınaxwe, mır jıbowi…

26. 10. 2006
Türkçe yazarı
Perinur Olgun

Kürtçeye çeviren
Mehmet Yunus Aytek