Esmer Adamlar
Esmer adamlardık;
Hem tutkulu sevdaların hırçın çocukları,
Hem de bihaber zenlerin müzmin âşıkları.
Ateş başına üşüşüp o meçhulden konuşur;
Bir yanımız gülerken öte yandan ağlaşırdık…
Esmeriz hala,
Sakalımız ağarsa da…
Artık ne güler ne de ağlaşırız;
Meçhule dünden belli alışığız…
Yüreğimiz buruksa da; sevdası nice adamlarız…
Kayıt Tarihi : 22.2.2019 19:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!