Er-Rahmân adınla başlar her sözüm,
Merhametinle doludur özüm.
Rahmetin kaplar yeri ve göğü,
Sensin acıyı sevgiye bürüyen yüzüm.
Er-Rahîm sensin, şefkatin sonsuz,
Kuluna hep yakın, affınla sonsuz.
Yanlış yapsam da kapın hep açık,
Sevginle örtersin her günahı kusursuz.
El-Melik sensin, mülk senin daima,
Ne gökler hüküm sürer, ne de dünya.
Her şey seninle var olur, senle biter,
Yalnız sen hükmedersin zamana, mekâna.
El-Kuddûs sensin, eksikten uzak,
Her şeyde izin, her yönde sen, bak.
Temizliğinle arınır her kalp,
Seninle parlar karanlıkta hak.
Es-Selâm adınla iner huzur,
Kalpteki korkuya verirsin dur.
Seninle başlar gerçek selâmet,
Sen varken gönülde kalamaz gurur.
El-Mü’min sensin, kalbe emanet,
Seninle yaşar iman ve hürmet.
Korkular dağılır, umut yeşerir,
Güveninle dolar her bir niyet.
El-Müheymin’sin, hep gözetirsin,
Gizli-açık ne varsa bilirsin.
Koruman sarar her bir zerreyi,
Sen dilemeden bile yetişirsin.
El-Azîz sensin, her şeyden yüce,
Gücün benzemez, fani bir güce.
Zayıfa destek, zalime set olursun,
Mağrur eğilir, adaletini görünce.
El-Cebbâr sensin, kalbi onaran,
Zalimi durduran, mazluma yaran.
Kırık gönülleri sevginle sarar,
Her dertli kuluna merhamet sunan.
El-Mütekebbir, büyüklük senin,
Ne benzerin olur, ne de bir dengin.
Kibri yasakladın kullarına,
Çünkü yücelik yalnız senin.
Kayıt Tarihi : 31.5.2025 12:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!