Bir çiçekçi
gülleri dikenlerinden ayırıyor
usulca, ustaca.
Güller renk renk.
Dikenler aynı türden.
Artık dikensiz güller...
Üstümü örtüyorsun
Parmağın ucu geziyor yüzümde
Uzun, upuzun bir yolun
Telaşı var içimde
Uykuda yürümüş,
Yine seni düşünmüş,
Bir yanım hüzün bir yanım umut
Bir yanım şiir bir yanım bulut bulut
Seslerin ahenginde bir sukut
Bir yanım hatıralarda bir yanım diyor unut.
Sen çocukluğum gibi kokuyorsun
Merakımın beni gıdıkladığı gülüşmeler gibi
Annem içerden bağırsın dursun
Büyümeyeceğim yaşamadan seni
Yokluğunda herşey yokuş yukarı
Bahçedeki kirpi bile çıkmıyor dışarı
İki fotoğraf arası yaşıyorum
Yüzünü unuturum diye korkuyorum
Uzun zamandır uykuya küsüm
Geceleri hele hiç gülmüyor yüzüm
İnsanlık, akıyor yüzümden
İnsanda var olan her halden
Sevdalı, fedakâr, hain, bencil
Hamurum, biraz biraz hepsinden
Nasıl vefalı, nasıl unutkan
Kayboldum.
Şu yokuşu çıksam belki evi bulurum.
Bin maskenin ardında
Beş paralık gururum.
Yorgunum.
Bir dursam herhalde uyurum.
Sen, iki parmağım ucu
Sevda kokuyorsun burcu burcu
Yeşile büründü sonbahardaki turuncu
Dilinde bitmeyen söz orucu
Söyle artık...
Geçsin; düşümdeki bulanıklık,
Yaşam burun kıvırdığım bir çöplük
Anılarım leş
Geleceğim sönük
Yorgan döşek bu nasıl düşmüşlük
Sen de beni akbabayla üleş!
Beni bekleme bu gece.
Ayaklarım Kabe'yi yıkmaya giden
Ebrehe ordusunun fillerince
İlerlemiyor bir adım yerinden
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!