Ey insanoğlu
Kapılırsın birisinin rüzgarlarına
Unutursun Rabbini ve medet umarsın
Bir çift gözden sevgi dolu bakıştan
Ama sonunu bilirsin aslında
Haram sevda acıtır seni
Ayın ışığı yüzüme vurmuş
Denizin dibini boylarken bedenim
Ruhum ay ışığına teslim olurdu
Yüzeyden bakanlar huzuru takınmış ifademi görürdü
Ama bilmezlerdi suya karışan göz yaşlarımı
Ve ben usulca dibi boylardım
Sakince bekledim düşünceler eşliğinde.
Kesti sanki o gözlerin kalbimi sökercesine.
Yalnızlıkla boğuşmak mı gerekliydi?
Sessizliğimle gitmek mi?
Hangisinin olacağına senin gayretin karar verecek.
Gayretsiz yâre sevda ne gerek ?
Ne kadar da aciziz aslında.
Boşuna kibirleniriz,seviniriz ve üzülürüz.
Aslında hiç sahip olmadıklarımız için...
Öyle nankörüz ki göremeyiz bizim için mühlet verilmesini.
Ve nimetler sunulmasını.
Yaparız hatalar ama
varlık içinde yokluğa doğdum
sessizlik solumda açılmış derin bir yara
dalgaların git-geli yoruyor kıyımı
her ne kadar dalgakıran olsam da
kayalarım çatladı, içim soğudu her konuda
ellerim boş; adım yalnızlığa yazılmış
Ansızın müdahil oldun gönlüme, böylesine bi huzuru tatmamıştım öncesinde
Evvelden beri karşılaşmışız gibi hissettirdin kendini
Gözlüyorum yollarını ve inanılmaz korkuyorum sensizlikten
Birini hiç görmeden nasıl özler insan bilmiyorum ama özlüyorum seni
Ya felaketim ya da saadetimsin
Kalpler arzularının esiridir bilirim
Sineme çektim sözlerimi, sustum ve kaldım derinlerde
Unutulmak istiyorum sanırım git gide
Oysa çok isterdim hatırı sayılır olmayı
Benlik üzerine dair bir ömür sürmeyi
Şimdiyse sadece gökyüzüne gitmek istiyorum
Gecenin sessizliği olmak ve bir yıldız olarak doğmak temennisiyle
Ruhumda yaralar açtılar
Bedenimi yaktılar
Hadlerini aştılar
Yaşattıklarını vurunca yüzlerine
Haksız oldum yine
Gözlerinin rengi mi desem ?
Gülüşlerinin güzelliği mi desem?
Saçlarının dalgalarında boğulmayı düşlediğimi mi?
Yoksa ruhunun merhametini mi?
Bakışlarının eşsizliğini mi?
Ya da sesinin verdiği huzurdan mı bahsetsem?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!