Aşikâr bu servet-i gönlüm
Neyledin bana yâr etme zûlüm
Nefesimin efkârı her gülüşün
Kalbimi derin bir kuyu eyledin
Güneşim doğmaz sensiz sabahlar
Ne güzel demiş Pinhani grubu şarkısında
''Umutsuz olduğu bir anda sevmek, ister her insan''
Birazcık şanslıysan neden olmasın demiş
Benim tek şansımdın oysaki sen
Son umudum oldun mutluluğumda
Yangınlar ocağında, ateşler kucağımda
Bahsetsen duracağım yok, kaybolsam bulacağın yok
Yine de senden alacağım yok, uğrunda ölsem
Vazgeçip döneceğin yok
Bugün, her bir parçam bulutlarda
Neden zordur anlatimlar
Aşina olunurken tum cevaplara
Ne zordur kalbinden gecenler
Ve bir gun tum cevaplar
Susup kaybolan hayatlarda sakli kalacak
Ruhum boğazımı saran bir düğüm gibi
Gılman kayığında yol alıyor...
Bu gece
Anadan doğma yaralarım savruluyor
Maziden kopan yaprak dökümü gibi
Bu gece
Son bir kaç gecedir bekliyorum
Gözlerim temizlenmeden uyuyorum
Merkür retrosunda dolunayı bekliyorum
Cebimdeki fotoğrafını ezberimdeki aynaya tutuyorum
Yalandan tebessümlerini bayram sanıyorum
Her yandığımda yine senin adını anıyorum
Cinun doyumsuzluğu mukmirde
Gece bulmuş teselliyi yıldızlarda
Tasasız sokak lambaları pencerelerde
İncecik göz kapakları hayallerimde
Naif bir ışık arar,
Tenimdeki çizgilere dokunuyor gözlerim
Aşkı tanıdığım ilk yerde
Benliğimle seviştiğim aynalar
Kendimde bulduğum huzur
Başkasının tamamlayamadığı tüm şehvetler
Bugun yine kayboldum
Saat on yedi on iki
Sensizlikle teyemmüm
Bitkin bedenime varlığın
Perineme sensin helal
Artık direnemez aşkım
Saba kokunu taşır anıların
Paramparça kalır bihablil veriyd
En bulunmaz yerde de saklansa
Elbet bir gün bulunur küy-i mecnun
Aşk-ı serabı iki alemde tanımalı madem
Maşuksa neden kevaşe oluyor mahsubun
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!