Eski fotoğrafların
Yanmış yeriydi yaşam,
İçinde sevda saklı yansımalarıyla.
Bir gün uçup gidecek görüntülerin, kaburgamda bıraktığı bir bıçak darbesi sızlattı beni. Ben aşkın tarlaların sahibi ve içine umut ekilen bir yeryüzüyüm yanağına konan. Seni buğday tarlasında bulmuştum. Yanmış insan eti kokuyordu başakların.
Küllerin içinde kavrulmuş kuş(anka)
Üstünde kalmamış örtüsü
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta