Eski fotoğrafların
Yanmış yeriydi yaşam,
İçinde sevda saklı yansımalarıyla.
Bir gün uçup gidecek görüntülerin, kaburgamda bıraktığı bir bıçak darbesi sızlattı beni. Ben aşkın tarlaların sahibi ve içine umut ekilen bir yeryüzüyüm yanağına konan. Seni buğday tarlasında bulmuştum. Yanmış insan eti kokuyordu başakların.
Küllerin içinde kavrulmuş kuş(anka)
Üstünde kalmamış örtüsü
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta