Eskiden Şiiri - Mahmut Çiçekdağı

Dedelerimiz, babalarımız eskiden diye başlardı
Söze sonra sıralardı
Ne güzel insanlar vardı
Bir masal tadında başlardı
Çocukluğumuzu o hikâyeler kaplardı
Bir başka tadı bardı masalların
Bir varmış bir yokmuş la başlardı
Sonra gökten iki elma düşerdi bir al biri kırmızı
Sevdaları yaşamak veda veya gurbeti
Eskiden leyla olmak mecnun olmak vardı
Daha kirlenmemişti aşk, vicdan
Balkonda bahçede gizli gizli mektuplaşma vardı
Eskiden
Siyah beyaz filmlerde aşkları yaşamak vardı
Mecmuaları okurken olmadık dişlere kalmak
Vardı
Sabaha kadar tutulan hasret nöbetleri vardı
Eskiden sade duru sevmek vardı
Ve
Yalın sesle göğe seviyorum diye bağırmak vardı
Masumiyet perdesinde saklanan kızaran yüzler vardı
Eskiden
Mayasız tik tak sız zaman vardı
Eskiden
Hayaller, umutlar geleceği düşlemek vardı
Bilgisayar tablet yoktu

Sessek yakar top yedi kiremit vardı
Çocukların başlarında bir kenarda ellerini
Tutan sevdalı abiler ablalar vardı

Eskiden gülmek vardı
Eskiden hiçbir şey yoktu
Ama herşey vardı