Eski Zaman Hikayesi Şiiri - Ramazan Pamuk

Yaz ayları yazılarda yatardık
Üstümüzde yorganımız olmadı.
Öküz güder çamurlara batardık
Çekmek için urganımız olmadı.

Azığımız gil gil darı ekmeği
Dibeklerde vururlardı tokmağı
Bulunmazdı eski muhtar çakmağı
Şalvar giyen ergenimiz olmadı.

Bünelekler öküzleri tutardı
Kağnı mazısından keskin öterdi
Harman kışa doğru anca biterdi
Deşmek için dirgenimiz olmadı.

Elbise yok kıldan şalvar giyerdik
Çırak durup hep günleri sayardık
Süprüntüden nohut çalıp döverdik
Satmak için dükkanımız olmadı.

Yattık kalktık öküzlerle örüme
Şafak söker çüt koşardık sürüme
Talim edip bazlamayla dürüme
Bal çekecek bir canımız olmadı.

Başımızda bitler gezdi beslendi
Karnı doyup ensemize yaslandı
Ağa meses vurdu, çırak uslandı
Öğünecek bir yanımız olmadı.

Çocukları bir sabrıcan tutardı
Titreyerek yorgan döşek yatardı
Sivri sinek sıtma için yeterdi
Hastalıksız bir kanımız olmadı.

Mazı külü temizlerdi çamaşır
Görenlerin bakıp gözü kamaşır
Yedeği yok evde çıplak dolaşır
Giymek için bir donumuz olmadı.

Orak biçtik terleyerek başımız
Hiç bitmedi ömür boyu işimiz
Rezillikle geldi geçti yaşımız
Gülmek için bir günümüz olmadı

Eski günler sanki katran karası
Şimdi yanar zengin fakir çırası
Şükretmeden başka yoktur çaresi
Ekmek için bir unumuz olmadı.