Eski Sandal Şiiri - Şiir Emekçisi

ESKİ SANDAL

Rıhtımın sessiz bekçisi,
çürümüş tahtası, paslı çivileriyle,
anıların kamburunu taşıyor sırtında.

Bir zamanlar denizin nazlı çiçeğiydi,
şimdi yosunlara emanet yüreği,
dalgalardan uzak, unutulmuş bir eşya.

Küreklerin izleri silinmiş,
rüzgâr fısıldamıyor artık kulağına,
dalgalar bile kıyıya uğramaz eski dostuna.

Kim bilir kaç yıldız tanıktır
gizli kaçışlarına,
kaç ay doğmuştur suları yararak.

Eski sandal,
telaşsız bir vedanın sessiz hikâyesi;
zamana yenilmiş olsada, hatıralarda hâlâ dirayetli.