Eski Libas Şiiri - Ercan Güzel

Kadim kentlerin sessizliği var,

Öyle ağır öyle viran öyle eski.

Tarihi görüyorum, yıkıntı duvar,

İçinde insan sohbetleri ve nicesi.

……

Zahitlere güneş bir başka doğarmış,

Ayın şavkı denize bir başka yansır.

Tek cübbe içinde ömrü ağarmış,

Dağı toz etmek de onlara yaraşır.

……

Kaldırımları taşmış, insan seli,

Eskidendi o: Elif yangını kalenderler.

Bir yığın toprak, bir yığın sesi,

Elif diye gezene, şimdi deli derler.

……

Camlarında evin, yangın yeri ışığı,

Bacası tüter: Kızılca merhamet.

Bir göz odada, buğday başağı,

Duvarına asılı, içi dolu metanet.

……

Divanda yazılar, cönklerde destan,

Kalem erbabları ozandır, âşıktır bize,

Bir güzel görsün ki gözleri fettan.

Yazdıkça güzeli getirirdi dize.

……

Nicesi yaşanmıştır, halıdaki resimlerin,

Halkın öyküsü bu, kederi libastadır.

Kök tutmuş dağlara, sırt verenlerin,

Dili lâl olup da gönlü yastadır.

…….