Eski Günlerde Çocuk Olmak

Evet yağı teneke kutularında güller kokardı
Briket duvarların üzerinde
Soğuktan al al olmuş yanaklar
Mutluluk içinde ipi topacına sarardı
Dere kenarında kamış keserdik
Uçurtma yapmak için
Ustalıkla teraziye gelmesini ayarlardık ipin
Sonra
Tellendirirdik uçurtmalarımızı gökyüzüne
Gökyüzünü o an bir başka severdik

Sacın üzerinde bir sağ bir sol yanağı
Yaslanırdı yufkanın
Göz göz olmalıydı üzerinde
Arasına biraz yağ sürülür, tutuşturulurdu elimize
Paylaşmayı öğrendik
yufkayı bölerken birbirimizle
Kömür kokulu sokaklarda
Çatılarda şapkalı bacalar tüterdi
Hava kirliydi ama o devrin insanı temizdi
Gözkulak olurdu konu komşu
Kendi çocuğu olmasa da

Okulda mevsim şeridine dalardı gözlerimiz
Yeni yılı, Müjde'nin beklediği gibi beklerdik
Kar yağardı lapa lapa
sabaha kadar yeri tutmasıydı ümitlerimiz
kar topu oynamaktan buruşurdu ellerimiz
Siyah beyaz hayatın renkli çocuklarıydık biz

Erfani Şair 27.11.2024