Eski Dostlar Şiiri - Bay Melun

Eski bir dans gecesi. Kadınlar kırmızı, erkekler mavi. Topuklar uzun, başlar diri. Sağlam atılıyordu adımların hepsi. Kolay gelinmemişti geri. Son bir dans gecesi. Sonda havada kalan bir veda busesi.

Balodan ayrıldılar ve değiştirdiler adresleri. Son danslarını yaparken, önceki danslarından çok daha kötü oynamalarından anlamalıydılar. Anlamadılar. Öldüler hepsi. Bir adım daha atamadılar o balodan ileri. Son bir dans gecesi. Akıllarda kalan tek şey, çilesi.

Bir sene saklandılar. İkinci sene pes ettiler. Üçüncü senede gelmediler geri. Hafızalarda eski bir dans gecesi. Kadınlar kırmızı, erkekler mavi. Kutluyorlar sûni zaferi. Balo bitince ölmeyecekmiş gibi. Uçup gidemediler kuşlar gibi. Yosun tuttular taşlar gibi. Bir yılan da onlara sarıldı ve dans etmeye başladılar yeniden. Son bir dans gecesi. Bir daha gelmediler geri.

Sloganları topuk sesleri. Savaştan kaçan askerler gibi. Kahramanlık hikayeleri anlattılar, çizdiler sahte resimleri. Duyamadılar bir daha o müziği. Batan güneşle birlikte, battılar bir gemi gibi. O kirli limandan ayrıldılar, ve dönmediler bir daha geri. Son bir dans gecesi. Kulaklarda eski bir bestenin sesi.

Son hatıraları gemiye çıkmaya çalışan fareleri. Korkak ve çaresiz fareleri. Onlar da tutunamadı, döküldüler, suda kaldı bedenleri. Ne bir selam, ne bir haber gelmedi, meçhul fail-i. Son bir dans gecesi. Silindi tüm resimleri.