Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Amcanız beni bismillah diyerek sevdi. Haram sevgi diye tövbe estağfurullah çekiyorum aklıma estikçe. Allah akul versin. Bu gençler bismillahsız geziyor.
Ümmeyye İbnu Mahşiyy (r.a.) şöyle dedi:
"Resulullah (s.a.v.) otururken bir adam besmele çekmeden yemek yiyordu. Yemeğini yemiş, geriye tek lokması kalmıştı. Onu ağzına kaldırırken:
'Bismillahi evvelehu ve ahirehu.' dedi. Bunun üzerine Resulullah (s.a.v.) güldü ve şöyle buyurdu:
'Şeytan onunla birlikte yemeye devam etti. Ne zaman ki Allah'ın ismini zikretti, karnındakileri hep kustu!'" [Ebu Davud, Et'ime 16, (3786)]
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta