Eski Bir Hikaye - 1- Şiiri - Fazilet Özcan

Gonulde taht kurmuş cok uzun hikaye idi
Başı belli bir masal acep sonu ne idi..

Bilen varmı bilemem henüz hiç yaşanmadı
Belki bu hikayenin sonu umursanmadı..

Toprağın suyla hayat bulmasıydı tek sorun
Denildi ki şerlerden Hakka sığın ve korun.

İlk düşmanı çıkmıştı bile taa en baştan
Zorlu idi şu ayaz soğuk kapkara kıştan

Yalnız değildi ama melekler onunla dost
Baska ne lazımdıki yeterdi bir kuru post

Adı Adem di birde havva yoldaşı vardı
Birbirine hem sadık güzelce iki yardı

İnsanlığın atası hem de bir yol oldular
Dünya denilen yerde mekanı yurt kurdular

Kurdular ama bura değildi güzel cennet
Hayal gibi geçiyor bir bir verilen mühlet

Pişmandı Adem ama çok pişman bakıp düne
Pismanlık nesilden hep geldi nesil bu güne

Dünya diyorlar adı acıklı bir hikaye
Anlatılır her cesit dilden dile bir paye

Bir parca elmamiydi herşeyin tek suclusu
Kendimi olanların yoksa hep sorumlusu

Yeni filizler gibi çoğaldı insan bir bir
Hep aynı soru butun akıllarda son nedir?

Gün geçti yıllar geçti hatta yüzyıl ve asır
İnsanın gun gectikce kalbi bağladı nasır....

ne pişmanlık duyuyor ne de hakkı tanıyor
Ademoğludur adı şu dünyaya kanıyor,

mal mülk saltanat olmuş dünyada efendisi
Arasan da bulunmaz arasında kendisi....