Eski Anılar Şiiri - Atilla Kızılcak

Yıllar geçtikten sonra,geldiğinde Kalbimdeki,geçmiş yaraların Kanayacağından korkmadın mı? Yeminler edip,gözlerimden öptüğünde Geleceği hiç düşünmedin mi? Bozkırların göbeğinde Binbir renkli çiçekler içinde Birbirimize yeminler edip Sonsuza denk ayrılmayacağız Demedin mi? Başın kalbimin üstünde,gözlerin Göğün mavi derinliklerinde Saçlarını okşuyordum Sapsarı başaklar içinde. Bazen,papatyalarda yalan söyler Seviyor,sevmiyor deyip,tek tek Yaprakları koparıldığında Sende ona aldanıp,gittin yarınlara Aşkım o kadar sonsuz,akan sular gibi, Sığamazdı evrenin derinliklerine. Yıldızlar aleminde yaşar,misali Düşünürdüm aşkımın ölmezliğini. Sonra gittin,sonsuza denk Sınırlar ötesine,çok uzaklara Bir ara duymuştum mutsuzluğunu Kendi düşen,ağlamaz demiştim. Yıllar geçti aradan,alışmıştım yalnızlığıma Hayır,hayır,yalan söylüyorum Ne olur,tekrar koş gel kollarıma.. Atilla Kızılcak 06-01-2012 İzmir-KarşıyakaTamamen