Eşit
Türk Dil Kurumu; Büyük Türkçe sözlük
eşit
sf. 1. Yapı, değer, boyut, nicelik ve nitelik bakımından birbirinden ne artık ne eksik olmayan (iki veya daha çok şey) 2. Aynı haklardan yararlanan, aynı düzeyde olan (kimse) : “Herkes... kanun önünde eşittir.” -Anayasa.
Eşitlik, özdeşlikle karıştırılıyor;
O mavi gözlü bir devdi.
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Devamını Oku
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
