Kan soğudu, toprak gözyaşı döktü,
Gözler küçüldü, samanlar kavak oldu.
Gerçekler suya battı, yalanlar sel oldu,
Terazinin kefeleri, iki yüzlülükle doldu.
Nimetler şükürsüz, gözler fersiz kaldı,
İnsanlar sevgisiz, bulutlar yağmursuz kaldı.
Güneş ve yıldızlar misafir edilmez oldu,
Anne ve babalar eşik üstünde yüzüstü bırakıldı.
Bilgi çağı dedik, bilmediklerimiz bilgi oldu,
Kitaplar, ekranlar habersiz haberlerle doldu.
Karıncalar yolsuz, değirmenler susuz kaldı,
Anne ve babalar, çocuklarına esir kaldı…
09. 10. 2010
Sazlıdere
Kayıt Tarihi : 23.6.2010 10:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İnsanlar sevgisiz, bulutlar yağmursuz kaldı.
Güneş ve yıldızlar misafir edilmez oldu,
Anne ve babalar eşik üstünde yüzüstü bırakıldı.
Bilgi çağı dedik, bilmediklerimiz bilgi oldu,
Kitaplar, ekranlar habersiz haberlerle doldu.
Karıncalar yolsuz, değirmenler susuz kaldı,
Anne ve babalar, çocuklarına esir kaldı…
Azizim!
Evet haklısınız yüreğinize sağlık kutlarım kaleminiz daim ve kavi olsun muhabbetle
TÜM YORUMLAR (1)