Ne güne duruyor diri alimler,
Asmayın ölüyü bire zalimler.
Bu kadar eziyet olur mu? yani,
Ölü vicdan bile ah edip inler.
1.7.2010
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Kavi bir dörtlük daha okudum.Kutluyorum değerli kaleminizi.Saygılarımla...
Onlar alimin ölüsünden de dirisinden de korkarlar muhterem ağabeyim! Ya alim ehl-i kalp bir veli ise ne olur halleri(?) Ehl-i kalbin ölüsüde keramet gösterip insanlar üzerinde(Abdu-l Kadir-i geylani gibi) tasarruf edebilir deyip korkarlar.
Tarihin acı gerçeklerinden birini bir dörtlükte özetlemişsiniz. tebrikler.
Uyarınız üzerine şiire tekrar dönüp o, son mısrayı değiştirdim. Şimdi daha güzel oldu zannediyorum. Teşekkürler ve hayırlı çalışmalar.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta