Çocuğum küçüktür şefkate muhtaç,
Annesi geç kalma kollarını aç.
Değmesin yılanlar sokmasın onu,
Şu alem yaşayan küçüğe muhtaç.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Küçüklerin zamanımızın acımasız yılanlarından korunması gerektiğini,kamil bir insana kainatın
ihtiyacı olduğunu,olmadığı takdirde kıyametin kopacağını anlatmak istedim.Hata varsa bana aittir,
tashihi için yardımcı olursanız memnuniyetle kabul ederim üstadım.Ancak sizin bakış açınızdan da
dediğiniz doğrudur.O zaman bütün insanların aslında çocuk kabul edip(bir yönden bilhassa acziyet yönünden öyledir)o şekilde düşünebiliriz.
Saygılalar sunarım.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta