Aldanmak mıydı hatam yine,
Yoksa ateşe mi atladım bile bile?
Zaman geçiyor hızla
Dakikalar tedirginlik içinde.
Kalp kırıldı bi kere
Tuzla buz oldu kollarıma sardığım hayalin
İçime sığmayan sevgi
Boğazıma yapıştı delice
Yutkundukça içime akan
Nefesin dolaşıyor içimde sinsi
Kar yağdı tüm şehre.
Buz kesti caddeler.
Bembeyaz oldu ilikler.
Bir çiçek çıktı aradan delercesine beyaz sağırlığı.
Kardelen sandı doğa.
Oysa hayata yeni başlayan gonca idi bu seda.
Bir çocuk sevinci gibi seni görmek,
Bir simit parası bulmak sanki açlıkta.
Güneşli bir sabaha uyanmak karlı bir Ankara sabahında.
Bir el görmek sanki boğulurken karanlık sularda
Hayata dönmesi bir hastanın yatağında.
Saçlarını okşaması gibi şefkatle bir annenin,
Bir umuttu yaşamak
Seninle sarılarak hayata
Bu ilişkin tek çocuk yönüydü
Karşılıksız ve safça....
Saçlarıma dokunmandı beni mutlu eden
Bir de bir çift tatlı söz gönül çelen
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!