Bir eşik nasıl atlanır?
Bir kabuk nasıl kırılır?
Onca rol, onca giysi nasıl çıkartılır?
Sizin yerinize cevabını kimsenin veremeyeceği sorular vardır.
Kimse duymaz içinizde kopan fırtınayı
Kişisel devriminizin ayak seslerini duymadığı gibi
Kolay değildir elbet
Kimse “Kolay olacak” da demedi hoş
Bir yolculuğun sonundasınızdır
Karmaşık olan şudur ki
elinizde yeni bir yolun başı da yoktur
Derinliğini bilmediğiniz bir suya dalmak gibi
Uçan bir evden aşağıya atlamak gibi
Ne o liman, ne o ev, tutamaz artık sizi
Üzerinde durduğunuz eşikte de uzun kalamazsınız
Seçimler size ait olsa da
Bilinmezlik korkutur yine de
Yoldan çıkmayı ben seçtim, kabul.
Yol bitti. O da kabul.
Ama şimdi yeni bir yol nerde?
Oysa ben sadece kendim olmak istedim.
Gönüllü çıktım bu yoldan
Kendime giden yolu bulmak istedim.
Bu yönsüzlük …
“Korkuyorum” demek çok mu ayıp?
“Sen seçtin” demenin acımasızlığı kadar ayıp mı?
Ben seçtim evet.
Ayıplarsanız da ayıplayın beni
Ama ben çok korkuyorum
Ey sevgili yolum
Ben seni bulamıyorum
Sen beni bulur musun?
Kayıt Tarihi : 27.6.2025 02:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!