Eserken. Şiiri - Fehmi Tazegül

Artık görmez olmuşum gölgemi.
Kıyıya bakarken kayboldu gemi.
Düşündüm ben sahipsiz ülkemi.
Yüzüme rüzgar tersten eserken.

Martılar uçtu kondular kayıklara.
Gözlerim beni götürdü uzaklara.
Mazime takıldım kaldım ara ara.
Yüzüme rüzgar tersten eserken.,

Kalbimdeki nefdet sevgisi coşar.
İnsanlar sevgiyle saygıyla yaşar.
Sahilde çocuklar annesine koşar.
Yüzüme rüzgar tersten eserken.

Fehmi.
Benim hayatım öder kötü bedeli.
Gülmek isterim isyanımın nedeni.
Geçmişim cana aldı götürdü beni.
Yüzüme rüzgar tersten eserken.