Esel Arslan Şiirleri - Şair Esel Arslan

Gündüzlerim eksiliyor durmadan
Gecelerimse çoğalmakta
Aydınlığım azalırken an be an
Karanlığım artmakta.
Ruhum sıkıntılar penceresinden
Kahır kaldırımlarına bakıyor

Unutmakmı unutulmakmı acıtır?
Yükünü almış bir şilep gibiyim
Merak etme
Açık denizlere açılır
Bütün eski anılarımı boşaltırım.
Senden önce

Vakit geldiğinde gitmelisin,
Sesi dinle, yürü ardına bakmadan,
Avlanmış sonra özgür bırakılmış,
Bir balık gibi uzaklaş,
Canını acıtan, kanatan dünyandan.

Bir geminin ambarında tutsağım,
Elimde, ayağımda zincirler prangalar,
Sana gelmek senin olmak istiyorum,
Bırakmıyor hayat denen tayfalar.

Bir kuş uçumu mesafedesin biliyorum,

Tarla kuşunun düşleri deyip geçme,
Düşlerimle yaşarım gündüz gece,
Bakarsın gerçeğe dönüşür seversen,
Sevgi tarlana konmuş bir kuşum ben.

Yazarım düşlerimi, belki de yaşayamam,

Tütüne, rakıya müptelaydım,
Çıkageldin,
İçimde çirkin yok oldu.

Aşkın lezzetiydi var olan,
Şimdi sarhoşluğum senden,

Çatı'da iki güzel kuş,
Kiremitlere konmuş,
Bir kara karga,
Bir saksağan,
Kıyamet kopmuş,
Umurlarında değil,

İstanbuldayım dedin telefon da,
Bir ricam olacaktı senden,
Söyleyemedim,
Utandım,
Oysa söylesem,
Anlardın.

Gecelerin ötesinden sesleniyorum
Duyuyormusun?
Eminim duyuyorsun,
Gülümser mi yoksa
Gözbebeklerime asıp gittiğin
İçime içime doğru bakan gözlerin.

Nedir bu sitemler,
Kırgınlıklar,
Senden başka,
Yar mı var.

Sınamaksa sevgimi maksadın,