Yağmur alıpta görtürürse baharı
Ne vakit birikirse gözlerde yaş
Ve bir gün çalarsa kapımı yarım kalmışlığın izi
Yüreğimde sensizliğin yası,
Örterse pencereyi karanlığın eli
Arkamda bıraktığım kirli mazi
Saplayıpta pençelerini
Yakıp gün gün içimi çeviripte küle
Geçmişimden kalan sayısız günah
Zaman zaman kaplarken içimi
Sensizlik hatırlatır köhne bir evi!
Şimdi ellerimde bolca şeytanın kiri!
Sensiz zamanın yok ne çoğu ne azı
Sözlerinde duyuyorum,
yankılanıyor kulaklarımda esaretin kırbacı
Gecenin sanrısı
Aklardı olup biten sessizliği
gözlerin nihai sonumdu
Kalmazdı yalanların mazereti
Şimdi tekrardan çalarken kapımı yersiz hasret
Gözler elemli bir o kadar kasvet
Kayıt Tarihi : 7.7.2025 08:47:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!