Esaret Yıllarım+ Şiiri - Bayram Tunca

Dünya han, insanlar hancı
Her kulun içinde var sancı
Bencileyin her şey yalancı
Ademi ayakta tutan inancı

Kanayıp duruyordu yüreğim
Sanki prangalıydı bileklerim
İstedim bir an evvel öleyim
Kabul görmedi ki dileklerim

Esaret yıllarım, esaret yıllarım
Bunca çileye rağmen yılmadım
Her geçen yılımı mumla aradım
Çekilmezleri çekerken sarardım

Derdim çok dermanımsa yoktu
İçimde yanan ateş değil kordu
İmdat çığlıklarımı duyan yoktu
Biz aç/açıkken vefasızlar toktu

Aah neydi o çileli günlerim neydi
O yıllarda dostlarım sanki de eldi
Gözlerimden akan yaş değil seldi
İnleyişlerim taa arş-ı âlâya değdi

Her âdemoğlunun çilesi farklı farklı
Yapılanlar beleklerimizde kalır saklı
Orada belli olur kim haksız kim haklı
Konuşma hakkım öbürkü âleme saklı

Bak gelip geçti o esaret yıllarımız da
Belki de, bizler kazandık ahret adına
İnşallah nail oluruz sabrın mükafatına
Hem kim ne ekerse, onu biçer ahrette

23.05.2004-23:05

'Aşk Ateşten Gömlek'