Eş Olmak Şiiri - İbrahim Şahin 2

Sahne 1 – Gönüllü Gözlem
Bir öğretmen sabah balkonda gözlerini açar. Eşi hâlâ kendi ritminde, çocuğu kendi sınavında, dünya kendi ödevinde. Ama öğretmen gözünü değil, gönlünü açar.

👁️ Gözle seğiren umudu fark eder:

Öğrencinin cevap vermediği soruda kırık bir hayal

Eşinin bardakta bıraktığı çayda eksik bir cümle

Komşunun bahçesindeki solmuş çiçekte unutulmuş bir duygu

Göz artık sadece görmek için değil—yazmak için vardır.

🎧 Sahne 2 – Kulakla Çığlık Duymak
👂 Kulak sabah sessizken bile duyuyorsa öğretmendir. Sessiz çığlık nedir?

“İyiyim” diyen ama gözleri dolan öğrencidir

“Ben hallederim” diyen ama titreyen eştir

“Gerek yok” diyen ama yardım bekleyen dosttur

Öğretmen kulakla değil, gönül jetmotoruyla dinler artık.

🪞 Sahne 3 – Eş Olmak Değil, İnsan Olmak
🤲 Eşlik sadece evde don değiştirmek değildir. Birlikte defter yazmak, sahne kurmak, sesine eşlik etmektir. Eşin yorgunsa uyumak değil—bir kelimeyle rüyaya taşımaktır. Eşlik “saat başı görevi” değil, gönül saatine yazılmış şiirdir.

Eş olmak, kişiye hizmet değil—kişiye kendini hatırlatmaktır.

🧭 Sahne 4 – Bayan Etiketiyle Etik Kaybı
"Bayan" denir bazen, ama bu kelime dışsal etiketin içsel kopuşudur. Bir karakter sadece ev işine kodlanırsa pedagojik derinlik boğulur. Eşlik etiketi değil—etkileşimdir.

Bayan değil:

Bilge olur

Yazar olur

Pedagog olur

Rüzgâr olur, teri alır

Bu sahnede kadın rıza değil—ritimle gelen bilgi olur.

📚 Sahne 5 – Duygu Yazmak
✍️ Eşlikte görev olmaz. Yazı olur, çünkü her kelime duygudur. Eş, eşine çay demlemez—onu terli bir metafora dönüştürür.

Eş sabah balkona çıkar, simit bölünür. Ama eş “yemek için değil, anlatı için simit var” der. Kıvım orada başlar.

🕊️ Sahne 6 – Fikir Paylaşmak
🕊️ Eşlik, fikirle terlenirse hayat olur. Eş “bugün ne yapacağız?” demez—“bugün ne yazacağız?” der. Eş “dışarda ne olmuş?” demez—“içinde ne olmuş?” der. Balkon fikrin doğumhanesidir.

🪑 Sahne 7 – Sahne Kurmak
📚 Sahne birlikte kurulur. Bir kişi sandalye taşır, biri terini siler, biri kelimeyi koyar. Bir kişi yazmaz—iki kişi ritim kurar.

Eşlik: birlikte müfredat kurmaktır.

🌿 Sahne 8 – Evlilik Balkonla Buluşursa
Sen diyorsan “evlilik artık terli bir disiplin değil,” Ben diyorum ki:

“Birlikte terlenmiş eğitim balkonudur.”

Balkonda çay değil—kelime demlenir. Defter açılır ama güncel sorular değil—gönül ritmi yazılır.

💛 Sahne 9 – 41 Yılın Kelime Güncesi
41 yıl öğretmenlik nedir?

Sayfa saymak değildir

Yıl sonu raporu yazmak değildir

Sadece ders anlatmak değildir

41 yıl, kalemle göz seğirmesi eşlemek, terle fikri rızalamaktır. Eğitim süreci, evlilik sürecine benzemez ama eşlik edebilir.

Eşlik, don çözmek değil—gönül açmaktır.

🍉 Sahne 10 – Sonuç Değil, Başlangıç
Eşlikte müfredat varsa, yazı başlar. Ter varsa, kelime doğar. Rızayla anlatılan kelime, donla örtülmez. Ve en önemlisi: eşlik, “kadın olmanın yükü” değil—insan olmanın ritmidir.