Erzincan Şiiri - Metin Çülban

Şu gibi özledim.
Ben yangını sevdim.
Bir de yıldızları.
Dokunamadığım yüzünü kalbimde.
O kadar derine sakladım ki.
Şiirlere yazdım seni.
Gecenin bu saatinde.
Sessizlik çökmüş ken.
Erzıncan'na.
Bu akşam ne garip değil mi.
Kâr taneleri biri biri ardına düşüyor.
Üstüme.
Gece karanlığında.
Üşüyorum.
Sensiz sensiz..