Bir kalem yarısı karalanmış bir defter
Karanlık gecelerde otururum sokak lambasın altında
Hafiften gözlerimdeki yaşlar dökülürken
Yarım yarım bırakılmış Düşler gibiyim
Çöpe atılmış hayatlardan bir dünya kurdum sana kirli dünyadan tertemiz sevgimden
Yârim olsan
Mecnun olmuşum ne fayda
Leylam sen olmayınca
Kırda açan çiçek olsam ne fayda
Baharım sen olmayınca
Hiç uzatma ellerini
Tutmam artık yemin ettim
Dalıp gitme gözlerime
Bakmam artık yemin ettim
Gönül verdim zehir ettin
satır satır dökmek istiyorum sevgimi anlatmak istiyor satır satır kağıda
Düşündükçe seni sığdıramıyorum sevgimi içime
sanırsın göğsümü parçalayıp yerinden çıkacak gibi oluyor
yazarken adını kağıda ellerim titriyor damlalar süzülüyor gözlerimden sessizce ağlamaklı oluyorum
canım yanıyor işte anlatamıyorum söz dinlemiyor kahrolası yüreğim nefret et diyor beynim yaşattıkların aklıma geldikçe kırık yüreğim yenik düşüyor sevgine
Söyleyin ona çıksın rüyalarımdan
Hem gecelerimden hem sabahlarımdan
Bıraktığı acı hatıralardan
Yeter artık çıksın damarlarımdan
Bir yırtık resmin bile kalmadı bende
Kirpiğime düştü kor damlacıklar
Boynunu büktü sensiz hatıralar
Elim de solmuş eski fotoğraflar
Hep seni andım ağladım dün gece
Vermem istesende bendeki bu sevgiyi
Sen yoksun yanımda nasıl güleyim
Hiç olmazsa rüyalarda göreyim
Bir tek sensin yüreğimin sevdiği
Kalbimin yangını yeri sevdalım sen
benliğimi benden alan sen
Gece yine sensizlik kokuyor
Güneş bile yüz göstermez oldu
Aşkın içimde günden güne soluyor
Bu kalp seni sevmekten yoruldu
Gün oldu yoruldum
Gecelerim uykusuz geçiyor
Hayatım elimden kayıp gidiyor
Yalnızlığım beni bırakmıyor
Ben sevdim o bilmiyor
İmkansızımdın yalnızlığımdın
Tesekkurler okuyan yurekler sagolsun
gerçekten harika şiirleriniz var