Ertelenmiş Şiiri - Asım Öztürk

Ertelenmiş eylüller duruyor
Sarı kasımpatlar kokan ellerinde
Buruk bir güz sürekli örtündüğüm
Üşümelerim yalnızlıktan;
Dağıtıp dağıtıp bıraktığım
Günler eskiyor,
Elim varmıyor yaşananları
yırtıp yırtıp atmaya.
İçimde birike birike dolan bir özlem
Tanıksız acılarım
Tanıksız günler geçiyor.

Her saatin kendi zamanıdır
Geçerken unuttuğum
Bu vitrin
Bu yol
Ardıma bakmadan tükettiğim
Uzaklarım; öyle duruyor
Sessizliği kıran
Dudağımdaki o fırtınayı
Gözlerim taşıyorum,
Dağılmış parçalanmış
Sürülerle ışıklar üstüme geliyor
Biraz kalabalıklara dayansam
Gürül gürül
Vapurlar
Otobüsler
Baskın yemiş kurak topraklar gibi
Çatırtının eleverilmiş tohumları
Çıplaklığımda büyüyen
O yorgun sesler;
Dalgınlığım ondan
Silip silip yeniden yazdığım
O unutkan sözcükler
Giyindim geceyi
Giyindim,
Gömleğim ertelenmiş eylüllerde
Sarı kasımpatlar kokuyor.