Ersin Çakmak Şiirleri - Şair Ersin Çakmak

gecenin bir yarısı bu adsız sesler de ne?
kulaklarım da bir ses, bir inilti,
bu kara gece de bu çınlama neyin nesi?
kim nasıl,nerede benden bahsediyor,
ay kokulu, bulut bakışlı yosun sevdam,
beni sen mi anıyorsu?

hey gidi göçmen kuş,
ne vardı evimin üzerinden göçecek,
koskoca gök yüzü dar mı geldi,
evimin üzerinden süzülürsün.
vakit senin vaktin. gideceksin tabi,
ama neden bana görünürsün,

Kapı önleride gördüm,
Karanlık köşe başlarında...
Ve incecik bir tül perdeyle saklanmaya çalışılan,
O günahkar odalarda gördüm.
Ne büyük aşk pınarları devriliyor her gün.
Çiçeklerin ve o güzel sözlerin yerini,

aşkı yeniden öğreettin bana
yeniden sevmeyi
çiçekleri yeniden koyun yanıma
gülü,papatyayı,laleyi

yalnızlığımı hatırlatmayın bana

rüzgarın saçtığı gül kokularıyla ve bütün çiçekleri alıp koynuna
yaz kış deme sen aşka doğru ilerle
yalanlar kanatsın yüreğini, ağlatsın gözlerini, varsın;
var göz kapakların, yansın kanlaşsın
bu acılar hissettirmez sana derin yalnızlığını
kızıl ellerinden bırakma saklı umudunu,

bir fiskede yıkılırmıydım ben,
fiske vuran aşk olmaya görsün.
korkum yok kimseden,
aşk kapımı çalmaya görsün.

bir ah bu kadar derinden mi olur,

balıkçının bir aşkı varmış,Deniz,
balıkların da bir aşkı oda Deniz
balıkçı kıskanıp denizi balıklardan,
tek tek tutarmış onları.

bahçevanın bir aşkı varmış, Gül

gittin dışarısı kıştı, kapandım evime,
çıkmadım hiç ama hiç dışarı,
bir sürgü çektim bahçe kapıma,
yalnızlığa gömdüm başımı.

bir kardelen gibi bekledim baharı,

Beni düşünme artık, nereyim ben de bilmiyorum,
Yüreğimde, bu sevdadan kalan çocuğun, hıçkırık sesleri,
Bedenimde, yokluğunun yarattığı mevsim değişimi,
Gözlerimi bulamıyorum aynalarda,
Bulamıyorum dudaklarımı,
Yüreğimi bulamıyorum şarkılarda,

eline bir demet kırmızı gül al,
yazı kışı takmadan kafana,durmadan ne sıcakta ne soğukta,
gözlerine sevmeyi öğre ve aşka doğru ilerle.
varsın yaksın tenini eskişehirin ocak ayazı,
versın ellerin kanasın dikenden,
ve o çok sevdiğin kaldırımlar ihanet etsin ayaklarına,