an olur,
geçmişi hatırlarsın.
hayatın bir film şeridi gibi
geçer gözlerinin önünden.
bazen acıları,
bazen sevinçleri hatırlarsın.
Gecenin en karanlık yerinde
Loş bir sokak lambasının aydınlattığı
Soğuk bir duvar kenarında
Düşünüyorsan yalnızlığını...
Düşünüyorsan geçmişini...
Ve de geçmişini özlüyorsan
sevmek boş...
sevilmek boş...
gülmek boş...
ağlamak boş...
kısacası hayat boş! ...
zaten üstadın da deği gibi
Her şey bir şaka ile başladı ya da arada kalan yüreğimdi. Korkularımı
gizlerken yalnızlığımın esaretinde kim kalırdı benden geriye
bilmiyordum. Sürgündüm sana ve yolculuklarıma sensiz başladım. Yoksuldum üç kuruşluk aşklar ertesinde. Göçerken yüreğim büyük aşkların ardından bana kalırdı en yoksul yanlarım. Senden kalanlar matem renginde bir terk ediş ve umursamaz bir bakıştı. Yorgundum, sen ağır bir yüktün yüreğimdeki düşlere ve ben eziliyordum. Çatışıyordum içimdeki benle. İçinden çıkamadığım sorulardı
senden geriye kalan. Şimdi ise bu soruların cevabını arıyorum. Kime soracağımı bile bilmeden senden bana kalan yalnızlığımla, loş sokak lambalarının altında dolaşıyorum, boş ama bomboş sokaklarında. Az sonra güneş açacak ve gece gündüze dönecek. Ortalıkta bir ben kaldım, bir yüreğim kaldı arada ve bir de gecenin hüzünlü nemi.
Susmak bilmiyorsa yalnızlığın
Acıtmıyorsa özlemlerin
Bitmiyorsa kederlerin
hüzünlendirmiyorsa geçmişin
Varmışsın o zaman tadına
Sonu olmayan bu boş ama bomboş dünyanın...
Zehirli bir bıçak gibi girdin bedenime.Tatmadığım acıları tattırdın bana.Halden hale soktun beni...Sürüklendim ardınsıra.Dönüp birkez bile bakmadın ardına...Ama unuttuğun birşey var, bunu sakın unutma! Herzaman ardına bakmayan sen olamazsın.gün gelecek ki ardıma bakmam için bana yalvaracaksın...
06.02.2003 02: 00
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!