Ellerimde ellerinin kokusu,
Ellerimden seni kokluyorum.
Gözlerimde bakışların,
Herşeyde seni görüyorum.
Gözbebeklerime oturmuşsun,
Geceleri rüyamdasın hep,
Bizim köyü bilmezsiniz siz,
Toprak yağmurda mis gibi kokar.
Dağlarda kır çiçekleri
Ve koyun sürüleri
Herkesin eli çatlak çatlaktır.
Toprak gibi
Bugün benim doğum günüm
Neden bilmem çok üzgünüm
Ne de çabuk geçti yıllar
Yaşanacak çok şeyler var.
Otuzbeş yaş yarısıymış ömrün
Masamda o resmin,
İçimde bildildiğin sevgin
En güzel gülüşünle gülüyorsun
Kalbimi deliyor bakışların
Çerçevenin dışına çıkmış saçların
Gülüyorsun,
Atam, bir dileğim var senden,
Bir gün, bak şu Anıtkabir'den
Tekrar ölmezsen eğer kederinden,
Gör halini memleketin.
Sokaklarda çocuklar birbirini yiyorlar,
Al bayrağım şanıyla dalgalanıp duracak
Başımızın üstünde sonsuza dek kalacak
Çanakkale, Sakarya, Dumlupınar, İnönü
Bacılara gelinlik, şehidime son örtü.
Neler gördü geçirdi, yine dalgalanıyor
Gözümüz yok kimsenin bir karış toprağında
Yeter ki bakmasınlar yangözle vatanıma
Edirne ‘den Ardahan ‘a, Sinop ‘tan Antakya ‘ya
Sulandı bu topraklar şehitlerin kanıyla.
Zonguldak ‘ta sokaklar kömür kömür kokuyor
İki adam yaşamıştı bir zamanlar
Kendilerine göre bir dünya kurmuşlardı
Senelerce sonra ikiside göçüp gittiler
Şimdi oradalar, bilmem ne yaparlar
Bu dünyadaki yaşantılarını
Evvelce bir çemberim olsun isterdim,
Doyasıya hür,
Kırlarda koşturmak için,
Oldu.
Sonra bisiklet,
Sonra motor,
Birgün beklediğin pencereye
Yağmur damlaları düşerken,
Sana geleceğim.
Döktüğüm gözyaşlarını
Görmemen için
Bütün perdeleri kapatacağım.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!