Ermenek Şiiri - Nuh Ali Berk

Denizmi patladı bu neyin nesi
Yolumu kapattı yok ki ötesi
İmdat diye gelir, herkesin sesi
Burda bari hakkımızı yemeyin
Kader değil buna, kader demeyin
*
İlim Karaman dır ilçem Ermenek
Yine garibanlar öldüler felek
Varmı dır suçumuz söyleyin bilek
Neyin diyeti bu, söyleyin neyin
Kader değil buna, kader demeyin
*
Islanmış duvarlar üstüme uçar
Herkes deli gibi bir yana kaçar
Kapanmış yollarım kalmışım naçar
Çarkı dönsün diye ağanın beyin
Kader değil buna, kader demeyin
*
Karnımı doyurmaz aldığım para
Çıkışı olmayan girdim bir dara
Demek ki kaderim kömürden kara
Öldürdünüz ölümüze gelmeyin
Kader değil buna, kader demeyin
*
Söyledik te tutulmadı sözümüz
Saatler geçtikçe arttı sızımız
Kaçarak kurtuldu burdan bazımız
Yasaklanır hemen basınla yayın
Kader değil buna, kader demeyin
*
Yedi kat altında kalmışız yerin
Tükendi mecalim kalmadı ferim
Nere gidem yok ki gidecek yerim
Önemi kalmadı haftanın ayın
Kader değil buna, kader demeyin
*
Gözyaşıyla eşim bekliyor bizi
Yüreğimde şimdi garip bir sızı
Öpüyorum tek tek ben hepinizi
Bizi aglatanlar sizde gülmeyin
Kader değil buna, kader demeyin
*
O gün içeriye yoktu giresim
Artık su yutuyom bitti nefesim
Çok bağırdım ama çıkmadı sesim
Bu tarihi yazın aman silmeyin
Kader değil buna, kader demeyin
*
İşe yaramaz ki eyvah ım vahım
Yardım eyle bize n’olur Allah’ım
Yol göründü mevlam affet günahım
Ailemizden özür, hiç dilemeyin
Kader değil buna, kader demeyin
*
Tünellerin hepsi suyunan doldu
Nefes alamayıp hepsi boğuldu
Hakkını helal et sözüm son buldu
Kul Hızır katili, olurmu suyun
Kader değil buna, kader demeyin
Kader değil buna, kader demeyin
*
Nuh Ali Berk
(Kul Hızır)