Erken değil her dem sevilir

"Anneler erken, ölümlerine yakın sevilir babalar"
Diyor Kemal VAROL Küfran şiirinde
Ben senden ayrılalı kırk yıl olmuş
Sen benden ayrılalı beş
Anladım, kırılan kurur, düşen çürürmüş
Göbek bağım kurudu, büyüdüm
Asmadaki üzümler gibi çürüdüm
Üzülürsün diye söylemiyorum ama
Bahçedeki kirazlar da kurudu
Taşlar yuvarlandı arklar doldu
İki bin dokuzdan beri aynı iş yerinde
İki yakası bir araya gelmeyen şehirde
Kız kulesi kadar yalnız
Güvercinler kadar tedirgin ve kararsız
Hâlâ ehliyetim yok, işe bazen yürüyerek gidiyorum
Yol kenarı çiçekler yaylaları anımsatıyor
Ayın on beşini de iple çekiyorum
Bu arada hece ölçüsünü de bıraktım
Güzel kelimelerden sana turşu kuruyorum
Biraz hüznü bol,kekremsi
İnanmayacaksın belki ama
İçimde mührü kırılmamış göz yaşı tutuyorum
Sadece gözlerim biraz nemli
Hastane önünde incir ağaçları halden anlar mı bilmem
Bu hayatta halden anlayan insanlar da varmış
Geç fark ettim kirpiklerim kadar yakınlarmış
Şimdilik elveda anacığım
Seni erken değil her dem seviyorum
Meleklere selam söyle
Toprağından öpüyorum