Basit bir hayatım var,
ESİR OLDUM GÖZLERİNE
Güneş, kainatın minik yüreği,
Işıktan parmaklarını gezdirir üzerinde.
Sen mi güneş, ben mi kainat?
Yoksa tam tersi mi, karıştı mı her şey içiçe?
Bugün sarhoş olmuş bir kaç kelime gördüm. Huzur ve düzenin şehiri olan sayfalardan, sakinliğin kasabası olan cümlelerin ve düşüncenin saf bakir ormaninda da tutunamayan kelimeler.
Naraları şiire, kahkaha ları romana, inleyişi ve hüznü sözlüklereydi.
Beraber içmeye başladık
Anlatmaya başladı.
Tutunamıyordu sayfalarda,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!