kaçtığım savaş tarihleriydi
insanlığımın,
acımış incinmiş olrdum ne okusam
ki aslında kaçtıkça kovalardı beni
suçu insanlığımın.
hani şairin dediği vardı
kaçtığım savaş tarihleriydi
insanlığımın,
acımış incinmiş olrdum ne okusam
ki aslında kaçtıkça kovalardı beni
suçu insanlığımın.
hani şairin dediği vardı
bilmem kaç uykumdan uyandırdı bu sevdanın sancısı beni?
bilmem kaç bağrımı açtım bozkır iklimimin gece ayazlarına.
sen en sarınılası vakitlerindeydin yorganına.
direnirken sana ulaşmaya,
kimbilir kaç ulaştın başkalarına?
ben tutuşurken kıskançlığın paslı kıskaçlarında...
yenildim bu oyunda
oyuna doyma şansımı aldılar ellerimden
yanılmış hamlelerle yere seildim.
bilerek,isteyerek, uyarılarak
kurallar açıktı
açılan kurallar, içimdeki boşluk
ayakta durdukça hatırlıyordu
içindeki boşluğu
boğazı olmasa,
orda düğümlenmese acısı,
sanki kayıp gidecekti boşlukta.
sanki süt kutusuydu hergün milyonlarcası çöpe atılanlardan..
yalnızlık,boşluk,gözyaşı, yüzıslağı
nikotin krizi gelip giden ataklar
yangısı yoksunluğun,
yoksulluğuna yansıması.
düşünüşleri düşleriyle
insan sermayesinden yaratılan aşk,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!