Yine o saatlerde gözüm
Seni sen geçiyor zaman
Akşam sabahı kovalıyor
Gündüz geceyi
Dilim seni söylüyor
Gözlerim yine senin
Senle başladı yalnız olmalarım
Gecemin apansız ağrılarında
Gülüşlerim senden sonra duruldu
Ve ben kader denen kıskaçtayım şimdi,
Yokluğunun yalnız hatıralarında
Sen yokken susmakmış meğer...
Yalan dünyanın yalan adamlarıyız
Yarına güleşirlerimiz yoktur.
Bakışlarımız kin doludur bizim.
Gülmediğimizden de ağlamayız…
Kaldırım taşıdır yatağımız.
Gerçi uyumayız da biz..
Ağlarım öyle yalnız
Karanlık bir gecede
Siyah ruhumun,
Beyaz geceliğine
Bir yanımda hüzün
Biraz gözyaşı elimde
Sen benim kış güneşimdin
Bazı bazı açardın gözlerime
Bir ağacın dibinde sabahlardık
Akşamı beraber kovalar
Öyle şaşkınca bakardık
Bilemezdim...
Umutlu bakışlar kalmadı bizde
Derdimin dermanı geçmedi dizde
Sensiz ölüm mü ne sözde ne gizde
Yokluğun burada çekilmiyor ATAM
Sensiz düzen bozuldu anla yine
Geceye hep benimle uyan
Ben değilim seninle duyan
Sensizliği sesine uyan
Ağlıyorsan şimdi dayan
Ben değilim yolların kurdu
Senin aşkım dipsiz bir kuyu
Yatağında mışıl mışıl uyu
Kalbim elinde en güzel duyu
Sensiz çile çekilmiyor Mihriban
Burası müebbet yoludur
Senle seni yaşardım
Sular gibi taşardım
Yeri yurdu yakardım
Geceyi güne katardım
Bu aşkın e hali
Umutlarım kararıyor bu tan vaktinde
Duyduğum herşeyi unutuyorum
Artık gördüklerime inanıyor, sövüyorum
Avazımın cıktığı kadar bağırıyorum
Ne sesimi duyan ne yüreğe dokunan var
Unutmak istiyorum, sadece unutmak
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!